الهی شکرت برای هستی!

احتمالا همه یه ادراک پیش فرضی رو از رشد و بلوغ عقلی خودشون دارن، اما این درک پیش فرض کافی نیست! شاید اول باید دید که این چیزی که توی ذهنمون داریم چقدر درسته و چقدر میشه بر اساسش حرکت کرد.و مرحله بعدی اینه که باید بررسی کرد که چقدر میشه از اون به عنوان یه معیار برای اندازه گیری بزرگ شدنمون در رخدادها و بلایا استفاده کرد و آیا اصلا به آدم این ظرفیت رو میدن که بتونه رشد کنه یا نه.شاید این اشتباه بزرگی باشه که بگیم آدم با تجربه کسب کردن بزرگ میشه. مگه کل عمر آدمیزاد چقدره که بخواد به آزمون خطا بگذره؟ پس راه چیه؟راهش رو من اینجوری پیدا کردم که آدم باید دارای یک معیار حق باشه که بتونه بهش دید درستی بده تا بتونه به مسائل مختلف از زاویه درستش نگاه کنه. این معیار، خودش به آدم راهنمایی میده و همینطور گنجایش رشد کردن رو وجود ما ایجاد میکنه.از طرف دیگه اگه انسان در رویارویی با چیزهای مختلفی قرار نگیره، چجوری میتونه بزرگ بشه؟ درواقع قبل از اینکه با چیزهای مختلف روبرو بشه، مثل ورود بچه‌ها به مدرسه و کلاس اول، پیش مهارتهایی رو بدست میاره و یاد میگیره. مثلا یاد گرفته که چجوری مداد دستش بگیره یا میدونه که برای چی میره مدرسه، با کتاب و دفتر و کیف و ... آشنایی داره و کاربرد هر کدومشون رو میدونه. پس وقتی وارد کلاس اول میشه، انرژیش رو برای یادگرفتن و حل مسائل مربوط به مواردی که ذکر شد نمیکنه. بلکه از اون مهارتها استفاده میکنه تا به کسب علم و یادگیری مهارتهای بیشتری بپردازه. همین مثال ساده توی همه ابعاد و هرجایی که لازم باشه که ما رشد کنیم، در مواجهه با نیازهامون و یا رسیدن به اهدافمون هم هست. وقتی هدف بزرگتری انتخاب میشه، مثل ازدواج، برای رسیدن به اون مرحله باید یه مهارتها و رشدی رو داشت تا الهی شکرت برای هستی!...ادامه مطلب

یا شاهدیه روزی یکی بهم گفت، از بچه محلهاشون رفتن سوریه و شهید شدن. گفت میخواد بره سوریه...بعدش متوجه شدم نه برای اینکه بخواد از حریم حرم دفاع کنه، بلکه برای اینکه میخواست خودکشی کنه ولی یا نمیتونست یا به زعم خودش دلش میخواست که از این فرصت برای یه مرگ اعلا استفاده کنه؛ میخواست که بمیره!اما شهادت که برای مردن نیست؛ تازه اول زندگیه.شهید شدن که منجر به شهادت نمیشه؛ شهید بودن آدم رو به شهادت میرسونه. حد اعلای مرگ، شهادت نیست. بلکه حد اعلای زندگی، شهادته. اون مرتبه‌ای که دیگه زمین گنجایش مقامت رو نداره و حیات دنیوی، پاسخگویِ قدرِ هستیِ تو نیست. حالا شمایی که داری این متن رو میخونی، بنظرت شهید هستی؟ تا حالا شده سوره قلم رو بخونی و به قلم فکر کنی؟ بنظرت بین شهید بودن و قلم ارتباطی هست؟...چجوری زندگی می‌کنیم یا زندگی کردیم مهم هست، اونوقت انتقال وضعیتمون به دنیای باقی رو هم می‌تونیم انتخاب کنیم. الهی شکرت برای هستی!...ادامه مطلب

بسم الله الرحمن الرحیم

خوشحالم که دوباره فرصت پیدا کردم تا اینجا بنویسم 

من عاشق نوشتنم 

الهی شکرت برای هستی!...

دهه، سده، هزاره،  بیشتر از هزاره هم هست؟  کمیتهایی برای حفظ کیفیت زندگی، اما گاهی برای خیلی از آدمها کمیت میشه خود کیفیت! بجای اینکه زندگی کنند، زندگی میکنند تا فقط بگذره! برای بعضیا هم خوبیش به اینه الهی شکرت برای هستی!...ادامه مطلب

راه امشب میبرد سویت مرا، میکشد در بند به گیسویت مرا   گاه لیلا گاه مجنون می کند، گرگ و میش چشم آهویت مرا   من تو را بر شانه هایم می کشم، یا تو میخوانی به گیسویت مرا   زخمها زد راه بر جانم ولی، زخم الهی شکرت برای هستی!...ادامه مطلب

افکار پریشان و پریشانی فکر

نمیدانم باید به چه چیزی فکر کنم که ارزش فکر کردن را داشته باشد

به کدام پدیده باید نگریست تا فکر را جمع کرد

قدرت فکر رایکجا بسیج کرد و ...

نویسنده : تقدیر

الهی شکرت برای هستی!...

نیایش اولقسمت آخر: حمد و سپاس خداوندى را كه ما را به توبه راه نمود. و اگر پرتو فضل او نبود، هرگز بدان راه نمى‏يافتيم. و اگر از فضل او تنها به همين يك نعمت بسنده مىیكرديم، بازهم دهشِ او به ما نيكو و احسان او در حق ما جليل و فضل و كرمش بس كرامند می بود، كه روش او در قبول توبه‏ پيشينيان نه چنين بود. ما را از هر چه فراتر از تاب و توانمان بود معاف داشت و جز به اندازه توانمان تكليف نفرمود و جز به اعمال الهی شکرت برای هستی!...ادامه مطلب

امید برای همه آشناست امید رو همه تو عمرشون کلی شنیدن اما ... اما چندتا از ما امید رو دیدیم و حسش کردیم؟ معنا و مفهومش رو با تمام قلب و وجودمون حس کردیم؟ اصلا امید برای شما یعنی چی؟ چرا همیشه امیدواری رو تو اوج سختیها و بدبختیهامون پیدا میکنیم؟ واقعا چرا؟ چرا وقت خوشی و جیک جیک مستون ای امید رو نمیبینیم؟ وقتی یک بیمار صعب العلاج یا لاعلاج رو میبینیم که داره با همه درد دورنجی که میکشه ولی لبخند و رض الهی شکرت برای هستی!...ادامه مطلب

طبق هر یکشنبه ، بچه های کلاس پژوهشی که اسم کلاس رو برگرفته از آیه 30 سوره نور "فانوس" گذاشته بودم رو صدا زدم.بر حسب اتفاق دانش آموزای پایه دوم ریاضی هم معلمشون نیومده بود؛ یکی از درس خوانهاشون اومد دم  در کلاس اجازه خواست که بیاد سر کلاس بشینیه .(هنوز کلاس فانوس بخش تئوری رو داشت طی میکرد) باعث خوشحالی بود که یک دانش آموز دیگه از سر کنجکاوی حتی برای یک ساعت هم که شده بیاد و سر کلاس با ما باشه :) ب الهی شکرت برای هستی!...ادامه مطلب

امروز بعد از سه ترم مرخصی از کلاس زبان(انگلیسی) ، رفتم سر کلاس..5دقیقه هم تاخیر داشتم.. استاد درس رو شروع کرد، موضوع درس به "خرید کردن و رفتن" ربط داشت! وسط کلاس استاد پرسید: اگه شما برید خرید ولی پول نداشته باشید یا پول کافی نداشته باشید چیکار میکنید؟! خب من که در ذهن خودم درحال جمله سازی بودم یکی از اونطرف کلاس گفت:"window shoping=تماشای ویترین فروشگاهها"! استاد هم حرفش رو تایید کرد،بعدش هم رفت الهی شکرت برای هستی!...ادامه مطلب