یک تجربه کوچک

بر حسب اتفاق دانش آموزای پایه دوم ریاضی هم معلمشون نیومده بود؛ یکی از درس خوانهاشون اومد دم  در کلاس اجازه خواست که بیاد سر کلاس بشینیه .(هنوز کلاس فانوس بخش تئوری رو داشت طی میکرد)

باعث خوشحالی بود که یک دانش آموز دیگه از سر کنجکاوی حتی برای یک ساعت هم که شده بیاد و سر کلاس با ما باشه :)

بحث رو با یک آیه از قرآن مخواستم شروع کنم ، اما همین که خواستم بگم آیه ی... کلامم با حرف همون دانش آموز مهمان قطع شد!!

شروع کرد به پرسیدن سوالش (ماشاالله چمدان سوال بود :-؟ )

جالب بود که خودش میپرسید و خودشم جواب میداد :-) اکتیویته بالا باشه همین میشه دیگه :-)

بهش گفتم شما میپرسی که بجواب برسی یا میخوای یک تایید بگیری برای تفکرات خودت؟ کمی مکث کرد ، همینکه مکث کرد بنده هم فرصت رو غنیمت شمردم شروع کردم از اول اندازه ی دانسته ها و ندانسته های خودم به یکی یکی سوالاتش جواب دادم .(خدا صبرش رو هم میده )

مهمان ما جواب رو تایید میکرد اما جالبتر اینجا بود که وسط بحث مدام حرف و سوالش رو تغییر میداد ، بنظرم بازهم مصمم بود که بجواب دلخواه خودش برسه و تاییدیه درستی حرفش رو بگیره...

نکته ای که بنظرم جالب اومد تا برای دوستان مطرحش کنم ، همین قسمت بود که وقتی دانش آموز مهمان داشت بنظرش بحث رو واگذار میکرد ، میپرید یک شاخه ی دیگه..از اونجایی که از این مباحث بین هر شاگرد و معلمی پیش میاد ، بهتره چندتا نکته رو مد نظر داشت:

اول ) اینکه به وقت و زمان کافی باید توجه داشت.

دوم ) اینکه مباحثه با این صورتبندی بهتره که در قالب سوال / سوالات روشن و ترجیحا مکتوب ارایه بشه.

سوم ) اینکه حتما در کلاس درس (حالا هر درسی) این مباحثه ها باشه.

چهرام ) اینکه اجازه ندیم که بحث از روند اصلی خارج بشه تا به جواب نرسیده ، بپره یک شاخه ی دیگه.

پنجم ) اینکه روشهای مباحثه رو به بچه ها یاد بدیم.

ششم )اینکه در صورت امکان این بحث رو به یک روند پژوهشی تبدیل کنیم.

هفتم ) just it ؛-)

پیشاپیش سپاس از وقت و نظراتی  که برای مطالعه این مطلب میگذارید . 

                                                     نویسنده : تقدیر